Ingeborg Sluiters

I have a dream

“ Wat stoer dat jullie dat doen! ”  “Waarom???” ” Dat heb ik ook altijd gewild”  “Ach volgend jaar zijn jullie weer terug” “Ik zou het zelf nooit doen” ” Hoe kun je dit je kinderen aandoen” “Hoe kun je dit je familie en je vrienden aandoen” “Wat gaan jullie daar doen?”  “Het is gewoon een vlucht!” “Heftige stap hoor, spannend!” “Jullie hebben groot gelijk” ” Verbaast me niets hier heb je het al jaren over” “Volg je hart”

Zomaar  een greep uit reacties van bekenden en minder bekenden. Wel een mooi fenomeen hoe mensen reageren op ‘wij verhuizen naar Spanje’. Ieder heeft  een mening hierover, positief of negatief dat maakt niet zoveel uit. Uiteindelijk hangt de beslissing niet af van de mening van een ander, het mooie in het leven is dat je zelf je pad mag kiezen. Wat natuurlijk niet betekent dat de mening van vooral je dierbaren niet van belang is. De stap om weg te gaan brengt tegenstrijdige gevoelens naar boven bij jezelf en bij diegene die je achter laat.

Opschudding, de boel wordt weer eens even lekker opgeschud door te vertellen dat je weg gaat uit Nederland! Bewust of onbewust doet deze boodschap iets met mensen in je omgeving. Vertrekken uit de sociale omgeving waar je altijd toe hebt behoord geeft andere mensen soms het idee; is het hier ineens niet meer goed genoeg of zo?? Zijn wij het niet waard dat je bij ons blijft?? Geloof me , het liefst zou ik iedereen die me lief is meenemen!

Waar het om gaat is om  je wensen of je dromen die je altijd hebt gehad waar te maken. Hoe snel verstrijkt de tijd, de jaren rijgen zich aan elkaar vast. As we speak is het alweer halverwege de maand mei! En ondertussen of we het willen of niet worden we ook een jaartje ouder. Dit jaar wordt ik al 46 jaar, dat is toch niet normaal;-)! Realistisch gezien ben ik wel op de helft van mijn leven en heb ik nog wel zin in een “onbekende” 2e helft. Het onbekende tegemoet gaan, andere gewoontes en gebruiken “eigen” maken en de kans om nog eens een leven op te bouwen. Soms heb ik al het gevoel dat ik tot nu toe te weinig uit het leven heb gehaald, dat ik meer had kunnen doen, ken je dat gevoel? En nu terwijl je zelf ervaart en iedereen om je heen erover hoort dat de tijd zo snel gaat, wil ik het ten volste proberen te benutten. We leven NU, of er hierna nog een leven is weet ik niet, maar dat risico ga ik niet nemen.

Weg uit Nederland, we zijn niet de enigen..

Het aantal Nederlanders dat ons land verlaat, is vorig jaar toegenomen. Het afgelopen jaar emigreerden per dag 395 Nederlanders vanwege het politieke klimaat, de gevolgen van de economische crisis en de verharding in de samenleving.  bron CBS

Dat zijn er best veel! Voor het economische klimaat hoeven we niet naar Spanje te gaan dat is duidelijk, de werkloosheid cijfers zijn daar enorm. Al zie je wel bewegingen dat ook Spanje langzaam uit het dal klimt, dat kan natuurlijk alleen maar beter worden. Verharding van onze samenleving is ook wel een klein aspect van de redenen om eens ergens anders te gaan kijken. Van die verharding kunnen we natuurlijk talloze voorbeelden opnoemen; berovingen, overvallen, geweld en het kan aan mij liggen maar het komt steeds dichter in de buurt. En ondanks alle maatregelen die er wel of niet worden genomen, heb ik eerder het idee dat het meer dan minder wordt. Naar word ik  van die heftige berichten en men gaat het blijkbaar normaal vinden. Als je daders van een beroving op TV hoort zeggen; wij moeten toch ook ons geld verdienen.. Dan denk ik hoe is zoiets nog om te draaien? Als er niet drastisch iets veranderd dan ben ik bang dat het geweld alleen maar meer toe zal nemen.

Illusie om te denken dat dit in Spanje niet voorkomt, snap ik ook wel! Al is daar wel een duidelijk gezag voor de politie, met de mannen van de Guardia Civil valt niet te spotten! Mensen in landen rondom de Middellandse zee lijken anders in het leven te staan. Het zijn de landen met de laagste sterftecijfers aan hart- en vaatziekten, vooral omdat ze minder stress toelaten in hun leven. Men leeft nog een beetje het leven hoe het in mijn ogen bedoeld is; het buitenleven, puur en eerlijk voedsel als centraal middelpunt, en daarvan genieten met kinderen en familie en vrienden.

Droom je droom of leef je droom! De stap maken naar het buitenland is onze droom en wij proberen het te verwezenlijken. Iedereen heeft wel, al zit het ergens diep verstopt, een droom. En dat kan van alles zijn, een reis naar Afrika, of een instrument leren spelen, of iets voor jezelf beginnen. Klein of groot dat maakt niet uit. Het is makkelijk om allerlei mitsen en maren te bedenken, redenen waarom iets niet zou kunnen. Verfrissend is het om in mogelijkheden te denken, hoe zou iets wel kunnen? Keulen en Aken zijn zoals bekend ? ook niet op 1 dag gebouwd, het is een proces…

Een heel zonnig weekend voor jullie allemaal en misschien vindt je zelfs wel een momentje om van jouw droom eens het stof af te blazen…  Natuurlijk ben ik daar dan wel héél nieuwsgierig naar, dus laat wat van je horen!

Liefs, Ingeborg